Πώς μοιάζει πραγματικά ο πνιγμός;

Η δημοφιλής αντίληψη για το πώς μοιάζει ο πνιγμός μεσα απο τις ταινίες και τις τηλεοπτικές σειρές, δεν είναι ακριβής. 

Σε αντίθεση με την αίσθηση που επικρατεί οι άνθρωποι που πνίγονται συνήθως δεν μπορούν να καλέσουν για βοήθεια και υπάρχει πολύ λίγο πιτσίλισμα ή κυματισμό. Ο πνιγμός είναι στην πραγματικότητα μια πολύ ήσυχη και μη δραματική ενέργεια, δεν είναι η βίαιη, καταιγιστική έκκληση για βοήθεια. 

Ο Ναυαγοσώστης οφείλει να εκπαιδευτεί να αναγνωρίζει τον πνιγμό και βασίζεται στην εμπειρία. Όλοι είχουν μάθει πώς μπορεί να είναι ο πνιγμός βλέποντας τηλεόραση.

Ο πνιγμός είναι σχεδόν πάντα ένα παραπλανητικά ήσυχο γεγονός.

Η ενστικτώδης αντίδραση πνιγμού (IDR), οπως ονομάστηκε από τον Francesco A. Pia, Ph.D., είναι αυτό που κάνουν οι άνθρωποι για να αποφύγουν την πραγματική ή την αντιληπτή ασφυξία στο νερό. Υπάρχει πολύ λίγο πιτσίλισμα, χωρίς κουνήματα και φωνές ή εκκλήσεις για βοήθεια οποιουδήποτε είδους. 

Ο πνιγμός ειναι η δεύτερη κύρια αιτία θανάτου από ατύχημα σε #παιδιά ηλικίας 15 ετών και κάτω, πίσω από τα τροχαία ατυχήματα. Τα περισσότερα περιστατικά πνιγμού σημειώνονται σε απόσταση 25 μέτρων από γονέα ή ενήλικα. Στο 10% των πνιγμών, ο ενήλικας θα παρακολουθήσει αλλά δεν θα αντιληφθεί ότι πρόκειται για πνιγμό σε εξέλιξη. 

https://youtu.be/X1mVcSUttX4?si=iGBMG8lJPd5vjLbJ

Σε άρθρο του περιοδικού On Scene της Αμερικανικής Ακτοφυλακής Έρευνας και Διάσωσης, στο τεύχος του φθινοπώρου του 2006 , η Pia περιέγραψε την ενστικτώδη αντίδραση πνιγμού ως εξής:

Εκτός από σπάνιες περιπτώσεις, οι άνθρωποι που πνίγονται είναι φυσιολογικά ανίκανοι να καλέσουν για βοήθεια. Το αναπνευστικό σύστημα σχεδιάστηκε για να αναπνέει. Η ομιλία είναι η δευτερεύουσα ή επικαλυπτόμενη λειτουργία. Η αναπνοή πρέπει να εκπληρώνεται πριν από την ομιλία.

Τα στόματα των ανθρώπων που πνίγονται εναλλάξ βυθίζονται κάτω και επανεμφανίζονται πάνω από την επιφάνεια του νερού. Τα στόματα των ανθρώπων που πνίγονται δεν είναι αρκετά πάνω από την επιφάνεια του νερού για να εκπνεύσουν, να εισπνεύσουν και να καλέσουν για βοήθεια. Όταν τα στόματα των ανθρώπων που πνίγονται είναι πάνω από την επιφάνεια, εκπνέουν και εισπνέουν γρήγορα καθώς το στόμα τους αρχίζει να βυθίζεται κάτω από την επιφάνεια του νερού.

Οι κινδυνευοντες σε περαστικό πνιγμού δεν μπορούν να κουνήσουν το χέρι για βοήθεια. Η φύση τους αναγκάζει ενστικτωδώς να απλώνουν τα χέρια τους πλευρικά και να πιέζουν προς τα κάτω την επιφάνεια του νερού. Πιέζοντας προς τα κάτω την επιφάνεια του νερού επιτρέπει στους πνιγμένους να χρησιμοποιήσουν το σώμα τους ώστε να μπορούν να σηκώσουν το στόμα τους έξω από το νερό για να αναπνεύσουν.

Καθ' όλη τη διάρκεια της ενστικτώδους αντίδρασης πνιγμού, οι άνθρωποι που πνίγονται δεν μπορούν να ελέγξουν οικειοθελώς τις κινήσεις των χεριών τους. Φυσιολογικά, οι κινδυνεύοντες σε πνιγμό άνθρωποι που αγωνίζονται στην επιφάνεια του νερού δεν μπορούν να σταματήσουν να πνίγονται και να εκτελούν εκούσιες κινήσεις, όπως κουνώντας το χέρι για βοήθεια, κινούνται προς έναν διασώστη ή απλώνουν το χέρι για ένα κομμάτι του εξοπλισμού διάσωσης.

Από την αρχή μέχρι το τέλος της ενστικτώδους αντίδρασης πνιγμού, τα σώματα των ανθρώπων παραμένουν όρθια στο νερό χωρίς να υπάρχουν στοιχεία για υποστηρικτικό λάκτισμα. Αν δεν διασωθούν από εκπαιδευμένο ναυαγοσώστη, αυτοί οι άνθρωποι σε κίνδυνο ζωής απο πνιγμό μπορούν να παλέψουν στην επιφάνεια του νερού μόνο από 20 έως 60 δευτερόλεπτα πριν συμβεί η βύθιση.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ένα άτομο που χτυπιέται και φωνάζει για βοήθεια δεν αντιμετωπίζει πραγματικό πρόβλημα - αντιμετωπίζει υδάτινη δυσφορία. Δεν προηγείται παντα πριν από το IDR, η υδάτινη δυσφορία δεν διαρκεί πολύ, αλλά σε αντίθεση με τον πραγματικό πνιγμό, αυτά τα θύματα μπορούν ακόμα να βοηθήσουν στη διάσωσή τους. Μπορούν να αρπάξουν το rescue can/ tube ή οποιοδήποτε πλωτό μέσο διάσωσης (σημαδούρα)

Αναζητήστε αυτά τα άλλα σημάδια πνιγμού όταν οι άνθρωποι βρίσκονται στο νερό:

- το κεφάλι χαμηλά στο νερό, το στόμα στη στάθμη του νερού

- το κεφάλι γέρνει προς τα πίσω με το στόμα ανοιχτό

- μάτια "γυαλιά" και άδεια, ανίκανη να εστιάσει

- μάτια κλειστά

- τρίχες πάνω από το μέτωπο ή τα μάτια

- χωρίς χρήση ποδιών — κάθετη θέση

- υπεραερισμός ή λαχανιασμα

- προσπαθώντας να κολυμπήσει σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, αλλά δεν μετακινείται 

- προσπαθώντας να κυλήσει στην πλάτη

- φαίνεται να "ανεβαίνει" σε μια αόρατη σκάλα

https://youtu.be/M8G9Gam8jf8?si=Vpa-oSPQ1_-48JNv

Εάν αντιληφθειτε ενα ατομο στη θάλασσα και όλα φαίνονται εντάξει, μην είστε πολυ σίγουροι. Μπορεί να μοιάζουν σαν να πατάνε νερό και να κοιτούν ψηλά. 

Πλησιάζετε το ατομο και για να είστε σίγουροι, ρωτήσετε, «Είστε καλά;» Εάν σας επιστρέψουν κενό βλέμμα, μπορεί να έχετε λιγότερα από 30 δευτερόλεπτα για να προσεγγίσετε. 

Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι τα παιδιά που παίζουν στο νερό κάνουν θόρυβο. Όταν είναι ήσυχα, πηγαίνετε κοντά τους και μάθετε γιατί. Μερικές φορές η πιο κοινή ένδειξη ότι κάποιος πνίγεται είναι ότι δεν μοιάζει να πνίγεται.